Het oude aarden fort heeft een lange geschiedenis, maar werd na de Tweede Wereldoorlog een akker (zuidzijde) en een camping (noordzijde). De oude situatie is in de periode 2012-2014 hersteld: de brede grachten voor de bastions aan de frontzijde, maar ook binnengrachten en keelgrachten omgeven de versterking.
Op het oog is het water weer precies zoals het was in 1786, alleen de cunette ontbreekt. Dat was een plaatselijke verdieping van de gracht in het midden, waarmee werd voorkomen dat aanvallers wadend de overkant haalden. De gracht verdween overigens niet alleen door het parkeerterrein van de camping: op oude kaarten en luchtfoto’s is te zien dat de gracht langzaam dichtslibde tot er niet veel meer van over was dan een brede greppel.
Aangezien de vijand uit het oosten werd verwacht is het fort daarop gericht. Twee grote bastions boden de gelegenheid om de toegangswegen (Buursteeg en spoorweg) af te sluiten en te verdedigen. Beide bastions zijn voorzien van aarden kanonemplacementen: daar kon het geschut worden geplaatst als de militaire situatie daar om vroeg. Met bijzondere dagen staan er weer kanonniers achter de aarden borstwering.
Bij de balie van het bezoekerscentrum is een wandelkaartje verkrijgbaar (€ 1,20) waar de bezienswaardigheden op worden aangeduid. Hennie Vaessen maakte hiervoor een vogelvluchttekening, waarmee het vestingwerk ineens zichtbaar wordt.